Το "I'm a Believer" το έγραψε ο Neil Diamond και το ηχογράφησαν οι Monkees το 1966.
Είναι ένα από τα λιγότερα από 30 στο σύνολο, singles όλων των εποχών, που έχουν πουλήσει πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Τόσες ψήφους εμπιστοσύνης λοιπόν, που αναρωτιέται κανείς πώς και δεν σκέφτηκαν οι ψηφοθήρες μας την έκδοση μουσικών συλλογών για δέλεαρ των μουσόφιλων αναποφάσιστων. Ρίχνω ιδέες, μπας και γίνει δημιουργική βρε παιδί μου αυτή η προεκλογική περίοδος. Θα μου πείτε τώρα, πως και οι πολιτικές διαφημίσεις, η εξαρχής κατασκευή εικόνας των πολιτικών είναι κι αυτά δημιουργία. Ας το δούμε έτσι , σαν ένα κακοφτιαγμένο σουρεαλιστικό project αφανών διαφημιστών και φλύαρων γραφιάδων. Ευτυχώς όμως εμείς θα μιλήσουμε για τους Μonkees που δεν ήταν παρά ένα σχέδιο για τηλεοπτική σειρά, επηρεασμένο από την ταινία των Beatles “A Hard Day's Night”. Θα παρουσίαζαν σε επεισόδια τις ημέρες ενός rock 'n' roll group. Το 1965 επιλέχτηκαν μετά από ακροάσεις οι μουσικοί και ηθοποιοί Micky Dolenz, Michael Nesmith, Peter Tork και Davy Jones. Κανείς τους όμως δεν έπαιζε ντράμς, πρώτος δοκίμασε ο Jones αλλά λόγω του ύψους του η κάμερα τον “έχανε” πίσω από τα ντραμς κι έτσι δοκίμασε ο Micky Dolenz που μέχρι τότε έπαιζε μόνον κιθάρα. Του έδειξαν κάποιους βασικούς ρυθμούς ίσα ίσα για να αποτυπωθούν στο γύρισμα, αλλά ο ίδιος αργότερα έμαθε να παίζει κανονικά. Η σειρά ήταν στον αέρα για 3 χρόνια με παράλληλη μουσική παραγωγή σε singles δίσκους, αλλά η τηλεοπτική μπάντα συνέχισε κι εκτός πλατό, γράφοντας τραγούδια μέχρι και το '70. Το 1986, το τηλεοπτικό σώου και η μουσική τους έκαναν ξανά επιτυχία και νέες ηχογραφήσεις. Συνολικά , οι τηλεοπτικοί Monkees πούλησαν πάνω από 65 εκατομμύρια αντίτυπα, άραγε τα κατάφεραν με τη δύναμη της εικόνας μέσω της τηλεόρασης ή της μουσικής?
Είναι ένα από τα λιγότερα από 30 στο σύνολο, singles όλων των εποχών, που έχουν πουλήσει πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Τόσες ψήφους εμπιστοσύνης λοιπόν, που αναρωτιέται κανείς πώς και δεν σκέφτηκαν οι ψηφοθήρες μας την έκδοση μουσικών συλλογών για δέλεαρ των μουσόφιλων αναποφάσιστων. Ρίχνω ιδέες, μπας και γίνει δημιουργική βρε παιδί μου αυτή η προεκλογική περίοδος. Θα μου πείτε τώρα, πως και οι πολιτικές διαφημίσεις, η εξαρχής κατασκευή εικόνας των πολιτικών είναι κι αυτά δημιουργία. Ας το δούμε έτσι , σαν ένα κακοφτιαγμένο σουρεαλιστικό project αφανών διαφημιστών και φλύαρων γραφιάδων. Ευτυχώς όμως εμείς θα μιλήσουμε για τους Μonkees που δεν ήταν παρά ένα σχέδιο για τηλεοπτική σειρά, επηρεασμένο από την ταινία των Beatles “A Hard Day's Night”. Θα παρουσίαζαν σε επεισόδια τις ημέρες ενός rock 'n' roll group. Το 1965 επιλέχτηκαν μετά από ακροάσεις οι μουσικοί και ηθοποιοί Micky Dolenz, Michael Nesmith, Peter Tork και Davy Jones. Κανείς τους όμως δεν έπαιζε ντράμς, πρώτος δοκίμασε ο Jones αλλά λόγω του ύψους του η κάμερα τον “έχανε” πίσω από τα ντραμς κι έτσι δοκίμασε ο Micky Dolenz που μέχρι τότε έπαιζε μόνον κιθάρα. Του έδειξαν κάποιους βασικούς ρυθμούς ίσα ίσα για να αποτυπωθούν στο γύρισμα, αλλά ο ίδιος αργότερα έμαθε να παίζει κανονικά. Η σειρά ήταν στον αέρα για 3 χρόνια με παράλληλη μουσική παραγωγή σε singles δίσκους, αλλά η τηλεοπτική μπάντα συνέχισε κι εκτός πλατό, γράφοντας τραγούδια μέχρι και το '70. Το 1986, το τηλεοπτικό σώου και η μουσική τους έκαναν ξανά επιτυχία και νέες ηχογραφήσεις. Συνολικά , οι τηλεοπτικοί Monkees πούλησαν πάνω από 65 εκατομμύρια αντίτυπα, άραγε τα κατάφεραν με τη δύναμη της εικόνας μέσω της τηλεόρασης ή της μουσικής?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου