Χαρακτηριστικά του τραγουδιού είναι η μακρόσυρτη bluesy εισαγωγή με πιάνο, κυρίως στις ζωντανές εμφανίσεις τους, και φυσικά τι άλλο, από το σόλο με φλάουτο του βιρτουόζου Ian Anderson. Το "Locomotive Breath" ηχογραφήθηκε με κάπως παράδοξο τρόπο. Ολόκληρο το κομμάτι ενώθηκε στο σύνολό του από άλλες μικρότερες ηχογραφήσεις. Πρώτα ηχογραφήθηκαν το φλάουτο, τα φωνητικά και η ακουστική κιθάρα. Σε 2η φάση το πιάνο. Ακολούθησαν τα ντραμς και στο τέλος η ηλεκτρική κιθάρα. Όλες αυτές οι ηχογραφήσεις συνενώθηκαν η μία πάνω στην άλλη γιατί τότε ο Anderson δεν μπορούσε να μεταδώσει την αίσθηση που ήθελε να έχει το συγκεκριμένο κομμάτι. Οι στίχοι χρησιμοποιούν την εικόνα ενός επικείμενου και αναπόφευκτου εκτροχιασμού τρένου, ως αλληγορία για τη ζωή ενός ανθρώπου που καταστρέφεται. Ο “Γέρο-Charlie," που εμφανίζεται στο ρεφραίν, αντιπροσωπεύει το Θεό, έχει κλέψει το τιμόνι κι έχει αφήσει το τρένο ανεξέλεγκτο. Ο Anderson μας λέει πως συμβολίζει τον καθένα μας που αντιμετωπίζει ανήμπορος την αδικία και πως πρέπει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου