Fath No More - King for a day… Fool for a lifetime

Το King for a day… Fool for a lifetime, σε καμία περίπτωση δε είναι το album που καθιέρωσε τους Faith No More, ούτε πιθανόν και το πιο πετυχημένο τους από πλευράς αριθμών τουλάχιστον. Το πέμπτο και προτελευταίο πόνημα των Καλιφορνέζων προορίστηκε να βγάλει στο φως άλλα πράγματα.

Στα μισά της δεκαετίας το '90, όταν και κυκλοφόρησε (1995), τα πράγματα στην Αμερική ήταν πολύ ευμετάβλητα και πολύ ρευστά ως προς το που θα κατευθυνόταν εν τέλει ο ήχος του rock και  του metal. Το grunge και το alternative rock είχαν κυριαρχήσει με σκηνές όπως για παράδειγμα αυτή του Seattle και μια φουρνιά εξαιρετικών μουσικών είχε αρχίσει να διαμορφώνει μια νέα κατάσταση – καθεστώς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με διάφορα παρακλάδια που είχαν αρχίσει σιγά – σιγά να ξεφυτρώνουν.  

Οι Faith No More δεν έμειναν έξω από όλη αυτή τη διαδικασία. Έτσι, δημιούργησαν το “King For A Day...Fool For A Lifetime” με το οποίο δεν κατάφεραν μεν να φτάσουν τις επιδόσεις σχημάτων όπως οι Pearl Jam, Alice In Chains ή Stone Temple Pilots στα charts όλου του κόσμου, έδειξαν όμως την απίστευτη έκταση στη μουσική τους ιδιοφυΐα, μια έκταση που είχε αρχίσει να διαφαίνεται από την εποχή που ο Mike Patton προσήλθε στο συγκρότημα. Αυτός ο χαρισματικός αν μη τι άλλο Frontman μαζί φυσικά με τον υπέρτατο Mike Bordin αλλά και τον Robby Bottum, είχαν δώσει μαζί με την εγγύηση του Andy Wallace πίσω από την κονσόλα ένα πιθανώς αλλόκοτο με το πρώτο άκουσμα αποτέλεσμα, ένα αποτέλεσμα όμως που παρείχε όλα τα εχέγγυα ότι θα μπορεί να γίνει κτήμα σε ένα τεράστιο φάσμα ακροατών. Η άποψη ότι το συγκρότημα είχε κάνει σκόπιμα μια πρώτης τάξεως επίδειξη αυτού του μουσικού εύρους – που για να είμαστε ξεκάθαροι, ναι, το έχει) είναι τα τρία single που συνόδευσαν το “King For A Day...Fool For A Lifetime”. Με πρώτο το “Digging The Grave”, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια ισοπεδωτική πρώτη εικόνα για το album με ένα εκπληκτικό κομμάτι, σαρωτικό, στα όρια του core, ακολούθησε το πολύ πιο mainstream “Ricochet”, ενώ με το “Evidence” εισχώρησαν στα...σαλόνια.

Ο Αμερικάνος δεν...τρελαίνεται βέβαια για τόσο δύσκολα ακούσματα, ειδικά εκείνη την εποχή. Αντίθετα το “King For A Day...Fool For A Lifetime” πήγε πολύ καλύτερα στην Ευρώπη και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αποτέλεσε έναν υπερατλαντικό αγωγό, μεταφέροντας τους νέους ήχους στην ήπειρο μας.