Bang Bang (My Baby Shot Me Down)

Mία μικρή ιστορία χαρακτήρων με παιδιά που ζούνε τον πόνο της ενηλικίωσης.

Το ‘‘Bang Bang (My Baby Shot Me Down)’’ κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1966 και περιλαμβάνεται στο δίσκο της Cher ‘‘The Sonny Side Of Cher’’.

Το τραγούδι, το οποίο γράφτηκε από τον τότε σύζυγο της Cher, Sonny Bono, αναφέρεται σε μία γυναίκα η οποία ανακαλεί μνήμες από τα παιδικά της χρόνια και συγκεκριμένα όταν ήταν πέντε χρονών. Εκείνη την εποχή έπαιζε μ’ ένα αγοράκι έξι χρονών, το οποίο την ‘‘πυροβολούσε’’ με το παιδικό του όπλο.
Σύμφωνα με τους στίχους, το αγόρι φορούσε μαύρα και το κορίτσι λευκά (He wore black and I wore white) θέλοντας έτσι να συμβολίσει την αθωότητά της και την αγνότητά της σε αντίθεση με την στερεοτυπική εικόνα του κακού που φοράει μαύρα, προαναγγέλλοντας κατά κάποιον τρόπο το μέλλον. Άλλωστε κι η χρήση του παιδικού όπλου από το αγόρι είναι κι αυτή συμβολική, αποτελώντας ένα προμήνυμα για το μέλλον, όπου ο άντρας έχει όλη τη δύναμη.

Πράγματι, τα δύο παιδιά μεγαλώσανε μαζί, παντρευτήκανε, αλλά στο τέλος το αγόρι –άντρας πια- άφησε την κοπέλα και της ‘‘ράγισε την καρδιά’’. Για άλλη μια φορά, η κοπέλα είναι ‘‘σκοτωμένη’’, μόνο που αυτή τη φορά πρόκειται για έναν συναισθηματικό και όχι υποκριτικό θάνατο. Το παιδικό παιχνίδι, λοιπόν, επαναλήφθηκε στην ενήλικη παραλλαγή του, η οποία όπως αποδεικνύεται πως δεν ήταν καθόλου διασκεδαστική.

Οι στίχοι του τραγουδιού υποστηρίζονται άψογα από τη φωνή της Cher και συνοδεύονται από μία πλούσια μελωδία, με βιολιά που θυμίζουν τσιγγάνικα τραγούδια. 

Το τραγούδι γνώρισε διεθνή επιτυχία και έγινε η μεγαλύτερη solo επιτυχία της Cher κατά τη δεκαετία του 1960. 

Την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε η Cher το ‘‘Bang Bang’’ (1966), η Nancy Sinatra ηχογράφησε μία τελείως διαφορετική εκδοχή του ίδιου τραγουδιού, σε παραγωγή του Hazlewood, η οποία συμπεριλήφθηκε στο δίσκο ‘‘How Does That Grab You?’’. Η εκτέλεση αυτή, με τον Billy Strange στην κιθάρα, είναι πιο χαμηλότονη, υπνωτική θα έλεγε κανείς, και παρόλο που είναι μινιμαλιστική, έχει τη δική της ιδιαίτερη γοητεία. Η Nancy Sinatra μετατρέπει το τραγούδι σε ένα σκοτεινό θρήνο χωρισμού με την κιθάρα να συνοδεύει σαν σε νεκρώσιμη ακολουθία. Όμως εκείνη την εποχή η εκδοχή της Sinatra πέρασε μάλλον απαρατήρητη και παρέμεινε στη σκιά μέχρι το 2003 οπότε και χρησιμοποιήθηκε στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας του Quentin Tarantino ‘‘Kill Bill volume 1’’. Αυτή τη φορά η ανταπόκριση του κοινού ήταν τόσο μεγάλη ώστε επισκίασε ακόμα και την επιτυχία της πρώτης εκτέλεσης.