Tου ανώνυμου Πασόκου...
Ο Άγιος Πέτρος ήταν ανήσυχος και σκεφτικός.
Βημάτιζε πάνω - κάτω στο γραφείο του νευρικά. Ένα ελαφρύ χτύπημα ακούστηκε στην πόρτα του γραφείου του.
Βημάτιζε πάνω - κάτω στο γραφείο του νευρικά. Ένα ελαφρύ χτύπημα ακούστηκε στην πόρτα του γραφείου του.
Μπήκε ο Καραμανλής. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! «Με ζήτησες, Άγιε…».
«Ναι… έλα πρόεδρε, κάθισε».
Ο Καραμανλής ήταν περίεργος για την επείγουσα πρόσκληση. Πάντα, βέβαια, ο Άγιος Πέτρος, σε δύσκολες καταστάσεις, ζητούσε τη συμβουλή του. Όμως, για πρώτη φορά η γραμματέας του Αγίου, του ζήτησε να γίνει ένα τόσο εσπευσμένο ραντεβού. Τον σήκωσε κυριολεκτικά άρον - άρον από τη μεσημεριανή σιέστα του…
«Σε βλέπω ανήσυχο, Άγιε…».
«Ναι, πρόεδρε, είμαι πολύ ανήσυχος. Τα πράγματα στην Ελλάδα δεν πάνε καλά… Δεν πάνε καθόλου καλά!».
Ο Καραμανλής αιφνιδιάστηκε με τον τόνο που είχε η φωνή τού Αγίου Πέτρου.
«Άκουσα καλά…» ρώτησε, φοβούμενος μήπως τον πρόδωσε η ακοή του…
«Άκουσες πολύ καλά. Η Ελλάδα, δυστυχώς, όπως λέει και εκείνος ο Γάλλος αμαρτωλός, ο Στρος Καν, έχει πέσει στα σκατά!».
Το… Στρος Καν δεν το ’πιασε ο πρόεδρος. Τα… σκατά, όμως, τα ’πιασε αμέσως!
Κούνησε το κεφάλι του με νόημα και κατήφεια.
«Κατάλαβα… έγινε πρωθυπουργός ο ανιψιός μου ο Κωστάκης!».
«Πρόεδρε, ξέρεις τους κανόνες του Παραδείσου, δεν μπορώ να δώσω πληροφορίες για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Όμως, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα…».
«Μη μου πεις, Άγιε, ότι έγινε και ο… Γιωργάκης πρωθυπουργός!» είπε και σηκώθηκε από την πολυθρόνα του ταραγμένος ο Καραμανλής.
«Νο… comments », πέταξε ο Άγιος.
Ανησύχησε, όμως, έτσι όπως είδε ταραγμένο τον Καραμανλή και ανοίγοντας την πόρτα του γραφείου του, είπε στη γραμματέα του:
«Χριστίνα, ειδοποίησε τον Θόδωρο να φέρει τα χάπια τού προέδρου…». Μετά στράφηκε στον Καραμανλή. «Ηρέμησε, Κώστα, και κάθισε. Εξάλλου, εσύ το ’χες προβλέψει ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο!».
«Το ’λεγα – αλλά δεν το πίστευα!».
Ο Άγιος Πέτρος χαμογέλασε. «Οι Έλληνες πολιτικοί», σκέφτηκε, «ακόμα και την αλήθεια, όταν λένε, δεν την πιστεύουν…».
«Πρόεδρε, σε φώναξα επειγόντως γιατί υπάρχει ένα σοβαρό θέμα. Ο Αντρέας θέλει να γυρίσει στην Ελλάδα!» σφύριξε μέσα απ’ τα δόντια του ο Άγιος Πέτρος.
Ο Καραμανλής έμεινε αποσβολωμένος. Έχασε το χρώμα του. Έπεσε πάγος μέσα στο γραφείο. Το πρώτο που σκέφτηκε μετά την παρατεταμένη σιωπή ο πρόεδρος ήταν μήπως τον πρόδωσε για μια ακόμα φορά η ακοή του…
«Άκουσα καλά;» ρώτησε διακριτικά.
«Πολύ καλά. Ο Αντρέας θέλει να επιστρέψει για μια εβδομάδα στην Ελλάδα. Ζητάει άδεια εξόδου από τον Παράδεισο!».
«Αυτό είναι τρέλα…».
«Του το ’πα. Αλλά επιμένει. Λέει ότι έχει επιδείξει καλή διαγωγή και δικαιούται ολιγοήμερης άδειας εξόδου. Υποστηρίζει ότι, αφού στις φυλακές εγκληματιών της Γης δίνουν άδειες εξόδου, δεν μπορεί αυτό να μην συμβαίνει στον Παράδεισο…».
«Αυτός ήταν πάντα ο Αντρέας…» πέταξε ο Καραμανλής.
«Σε φώναξα για να με βοηθήσεις. Τι να κάνω;».
Ο Καραμανλής συνοφρυώθηκε. Σκοτείνιασε.
Έμεινε ανέκφραστος για κάμποσα λεπτά. Μετά είπε στυφά: «Άσ’ τον να επιστρέψει για λίγες ημέρες. Θα είναι η μεγαλύτερη τιμωρία του…».
Ο Άγιος Πέτρος χαμογέλασε. «Μπορεί ο Καραμανλής να πήγε στο… Παρίσι και να γύρισε, αλλά παρέμεινε πάντα ο ίδιος! Η ανθρώπινη φύση…» σκέφτηκε μελαγχολικά.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου